Anaokulu müzik eğitimi

Anaokulu ritim yeteneğinin geliştirilmesinde, davul ritmi ile asker gibi bir sırada yürüme, elleriyle dizlerine vurarak eş zamanlı bir şekilde tempo tutma çalışmaları yapılabilir. Ritim, şarkılar, tekerlemeler ya da temposu belirgin olan bir müzikle ulaşılması kolay olan bir yetenektir (Wolf 1992).

e) Yaratma: Çocuklar, kendi hareketlerini organize ederek bir dans yaratırlar. Yaratma aşamasında, öğretmenin rolü oldukça geri plandadır. Öğretmen çocuklara “iki kişi ile bir dans ortaya koymalarını veya çember ve tülleri kullanarak bir dans ortaya koymalarını” söyleyebilir. Bu aşamadan sonra öğretmen geri planda kalarak çocukların ürettiklerini inceler (Ritson 1986).

Yaratıcı dans, vücut aracılığıyla kişinin yaratıcılığını kullanarak duygu ve düşüncelerini anlatma sanatıdır. Yaratıcı dans, rekabetin, zorlamanın olmadığı bir etkinliktir, fiziksel beceri ve estetik anlayışını geliştirirken, bireysel farklılıkları da ortaya çıkarır (MacDonald 1991).

Çocuklara ritim eğitimi verilirken basitten zora doğru bir yol izlenmeli, hareket, ses, şarkıya eşlik, müzikle ritmik hareketler yoluyla verilmeye çalışılmalıdır. Başlangıçta diğer kişilerden bağımsız bir şekilde duyularıyla hareket eden çocukların, bu bağımsız davranışları, müziksel algıda, ritim tutmanın ilk adımı olarak kabul edilmektedir. Daha sonra ise çocuklar grup içerisinde, gruba uyum sağlayarak ritim tutabilmektedirler. Çocukların ritim yeteneğini geliştirmek için deneyimlerini artıracak etkinliklerin sağlanması, ritim yeteneğinin gelişimini hızlandırmaktadır.

b) Taklit Etme: Dans çalışmalarında olumlu bir hava yaratmak için, öğretmenin çocuklara eşlik ederek teşvik etmesi ve model olması gerekir. Taklit etme aynı zamanda yönergeleri tanıtmak veya daha önce öğrenilen becerileri yeniden incelemek için iyi bir etkinliktir. Öğretmen bir süre sonra çocukların birbirine model olmasını da sağlamalıdır. Taklit etme çocukların başlangıç aşamasında daha kolay hareket edebilmelerini sağlar. Yaratıcı dansa doğru giden bir sonraki aşamada; çocuklar kendi hareketleri ile ilgili kararlar almaya, kendi sıralarını beklemeye ve koreografilerini yaratmak için kişisel deneyimlerini göstermeye başlarlar.

Müzik etkinlerinin oyun yoluyla verilmesi, çocukların bu etkinliklere hoşlanarak ve isteyerek katılmalarını sağlamaktadır. Oyundan aldıkları hazzı yaşamaları ve fazla olan enerjilerini boşaltmaları için müzik etkinlikleri çocuklara fırsatlar sağlamaktadır. Bu etkinliklerin doğru şekilde uygulanmasının çocukların gelişimi üzerinde birçok olumlu etkisinin olduğu bilinmektedir. Çocuklar müzik etkinleri yoluyla farklı deneyimler kazanabilir. Yeteneği olan çocuklar bu etkinler esnasında gözlenerek belirlenebilir, bu yeteneklerini geliştirme fırsatı sağlanabilir ayrıca bu çocukların okul dışında müzik eğitimi almaları için aileler ile görüşülerek çocuklar yönlendirilebilir.

Çocuklar mutlu bir şekilde şarkı öğrenirler. Çocuklar, eski melodiler için yeni sözler ve yeni melodilere eski sözleri uydurmaları veya tamamen kendi şarkılarını bestelemeleri için desteklenmelidir. Yeni bir şarkı oluşturduklarında, öğretmen bu şarkıyı kasete kaydedebilir. Daha sonra bu kasetler çocukların şarkı bestelemedeki gelişimlerini incelemek için kullanılabilir (Wilcox 1994, Mori 1996, Hildebrandt 1998, Turner 1999).

Bale, tap dans (ayak uçlarını ve topukları yere vurarak yapılan bir dans) gibi geleneksel danslar okulöncesi dönem çocukları için çok uygun danslar değildir. Bazı basit basamakları öğrenseler de, bu dönemde çocukların ihtiyaçları daha farklıdır. Küçük çocukların ihtiyaç duyduğu, yaratıcı dans ve harekettir. Yaratıcı dans ve hareket sadece hareketleri içermez, hareketin farkında olmayı, duyuları ve estetik tecrübeyi de içerir (Stinson 1989).